قَالَ سَألْتُ اَبَا الْحَسَن ِالر ِّضَا(ع) عَنْ فَاطِمَةَ بِنْت ِمُوسَى بْن ِجَعْفَر (ع)، فَقَالَ مَنْ زَارَهَا فَلَهُ الْجَنَّةَ.
راوى گوید از امام رضا(ع) درباره حضرت فاطمه معصومه پرسیدم. آن حضرت فرمود:« هرکس قبرش را زیارت کند، بهشت بر او واجب مى شود .
سوال این است آیا واقعا برای کسی که قبر امام رضا حضرت معصومه یا هر کدام از امامان را زیارت کند بهشت برای او واجب می‌شود؟
وقتی میگوید هرکس یعنی هر انسانی البته مشخصا منظورش ملحد و کافر نیست و منظورش مستقیم به شیعه است چون وقتی بحث زیارت ودیدن می‌آید مطمئنا باید در آن یک اقبال یا مقبولیتی وجود داشته باشد.
زیارت رفتن یعنی دیدار مشتاقانه محبوب
زیارت یعنی در حوزه اشراقات الهی قدم گذاردن و در دریای رحمت و فیض رحمانی غوطه ور شدن.
زیارت امام یعنی تجلیل و تکریم از مقام شهید جان‌باخته در راه حق؛ زیارت یعنی ادای احترام به پیکره دین و مجسمه تقوی؛ زیارت یعنی دلدادگی و دلباختگی به محبوب، و از دست دادن خودی و خودبینی.
زیارت یعنی در حوزه اشراقات الهی قدم گذاردن و در دریای رحمت و فیض رحمانی غوطه ور شدن.
زیارت امام یعنی تجلیل و تکریم از مقام شهید جان‌باخته در راه حق؛ زیارت یعنی ادای احترام به پیکره دین و مجسمه تقوی؛ زیارت یعنی دلدادگی و دلباختگی به محبوب، و از دست دادن خودی و خودبینی.
پس با این اوصاف به طور حتم کافران و ملحدان و حتی آنان که به مقام و عظمت ائمه اطهار احترام نمیگذارند شامل این حدیث نمیشوند.
پس گروه بهشت رفتهگان خیلی کمتر می‌شود به اندازه انسان‌های مومنی که ایمان دارند ولی گاه و بیگاه از آنها گناهی سر میزند و نافرمانی خدا را میکنند.
آنچه از کنار هم گذاشتن احادیث این چنینی و عدالت و رحمت خداوند به‌دست می‌آید این است که این‌ها فقط مشوق هستند عامل نیستند آن چیزی که انسان را به بهشت و جهنم می‌برد فقط رفتار و اعمال انسان‌هاست ونه هیچ چیز دیگر. این نوع احادیث به خاطر اهمیت زیادی که دارند و می‌توانند مشوقی مناسب در توبه از گنا و جایگاهی مناسب برای باد آوردن خداوند باشند اینگونه بیان می‌شوند.
قابل انکار نیست که زیارت و رفتن به حرم ائمه و بارگاه‌های مقدس به خاطر رفت آمد ملائکه و انسان‌های پاک حال و هوای خاصی دارد و انسان را به یاد خداوند به یاد خود و اعمال خود می‌اندازد و کسی که به یاد خدا باشد و این یاد همیشگی باشد به طور حتم بهشت برای او واجب خواهد شد.
پس زمانی که انسان از زیارت بر می‌گردد و این زیارت برای او همان توبه از گناه است مانند انسانی است که تازه به دنیا آمده گناهی ندارد و ثواب هم دارد پس کسی که نامه اعمال او چنین است باید بهشت برود. جایی هیچ شکی نیست که بهشت برای او واجب می‌شود.
اما مساله اصلی همان توبه از گناه است توبه حقیقی که وقتی به معنای زیارت مراجعه می‌کنیم و می‌بینیم کسی که زیارت می‌کند امام را به حق مقام و منزلت او را می‌داند و اعتراف به این مقام و منزلت دارد و زمانی که با امام حرف می‌ِزند به طور حتم معترف و خجل از گناهانش است و این خود توبه از گناه است و چه کسی می‌تواند بگوید کسی که در مقابل خداوند به گناه خود اعتراف کرده و از او از تنها بخشایش حقیقی طلب عفو و بخشش می‌کند خداوند او را نبخشد و او را به جهنم بیفکند.
نوشته شده توسط مهدی | چهارشنبه 87 آبان 8 | ساعت 12:0 صبح | ...
